Fizjoterapia stomatologiczna i osteopatia Oleśnica

Osteopatia: osteopatia osób dorosłych, osteopatia pediattyczna, Osteopatia uroginekologiczna, Osteopatia stomatologicza/ fizjoterapia stawów skroniowo żuchwowych
Fizjoterapia: terapia manualna, Terapia ostrych i przewlekłych zespołów bólowych, Terapia pourazowa, Masaż tkanek głębokich, Kinesiologytap

Staw skroniowo-żuchwowy (TMJ – temporomandibular joint) to staw maziówkowy, w którym żuchwa łączy się z kością skroniową czaszki, a między nimi znajduje się krążek stawowy. Sklasyfikowany jest jako staw zawiasowy. Do ruchów zachodzących w stawie skroniowo-żuchwowym należy opuszczanie żuchwy (otwieranie), podnoszenie (zamykanie), wysuwanie, cofanie oraz ruchy boczne.

Problemy zdrowotne w stawie skroniowo-żuchwowym mogą pojawić się w każdy wieku, ale najczęściej dotyczą one osób w 13-35 roku życia. Częstość ich występowania jest czterokrotnie większa u kobiet niż u mężczyzn. Zaburzenie w stawie skroniowo-żuchwowym jest schorzeniem układu mięśniowo-szkieletowego, które prowadzi do bólów w okolicy twarzoczaszki, ograniczeń funkcjonalnych, a także niepełnosprawności.

Rehabilitacja stomatologiczna zajmuje się leczeniem problemów ze stawem skroniowo-żuchwowym, który odpowiada za poruszanie żuchwą we wszystkich kierunkach, co pozwala na gryzienie, żucie i ziewanie. W przypadku zaburzeń w jego obrębie, wszystkie te czynności są utrudnione lub niemożliwe do wykonania.

Rehabilitacja stomatologiczna jest niezbędna, kiedy u pacjenta dochodzi do powikłań spowodowanych nieprawidłowościami w stawie skroniowo-żuchwowym. Pojawiają się specyficzne objawy, po których pacjent powinien zgłosić się do lekarza stomatologa. Leczenie polega na bezpiecznym ustabilizowaniu stawu i zmobilizowaniu go do prawidłowej pracy.
W początkowym etapie pacjent poddany jest dokładnej diagnozie zawierającej ocenę warunków zgryzowych oraz stan mięśni żucia. Leczenie polega na odtworzeniu właściwej powierzchni zgryzowej poprzez uzupełnienie braków zębowych oraz ewentualną korektę w zakresie zębów własnych pacjenta i dotychczas użytkowanych uzupełnień protetycznych. Niezbędna jest także terapia manualna, która przywraca właściwą pracy mięśni.

Jeśli zaobserwowałeś u siebie bądź u kogoś z Twojego otoczenia poniższe objawy, to czas udać się do lekarza prowadzącego.
Jeżeli poniższe objawy zaobserwowałeś u siebie lub kogoś z otoczenia , potwierdza to problem ze stawem Skroniowo-Żuchwowym i jest to czas by udać się do lekarza prowadzącego. Zaburzenia w prawidłowym funkcjonowaniu żuchwy dotykają prawie 70% populacji. Ze względu na swój zasięg jest to choroba cywilizacyjna. Nie bagatelizuj objawów i udaj się do stomatologa! Zaburzenia te mogą być następstwem zmian degeneracyjnych kości i stawów, podwinięcia krążka stawowego lub nadmiernego napięcia mięśni biorących udział w żuciu.

Fizjoterapia stomatologiczna wykorzystywana jest w leczeniu bólów okolicy stawów skroniowo-żuchwowych, wzmożonego napięcia mięśniowego w trakcie leczenia ortodontycznego, bruksizmu, trzasków i przeskakiwania w stawach skroniowo-żuchwowych, nieprawidłowej ruchomości żuchwy (zbaczania żuchwy, ograniczonego lub nadmiernego otwieranie ust), napięciowego bólu głowy oraz urazów i stanów po operacji w obrębie narządu żucia.

• zaciskanie zębów w sytuacjach wywołujących stres,
• uczucie napięcia nad ranem i ból mięśni w okolicach żuchwy,
• nocne zgrzytanie i zaciskanie zębów,
• częste bóle głowy i karku, które nasilają się podczas zaciskania zębów,
• problemy z szerokim otwarciem ust oraz blokowanie się żuchwy podczas próby ugryzienia jabłka czy ziewania,
• zniszczone, starte i wrażliwe zęby,
• przy szerokim otwieraniu ust charakterystyczne dźwięki: szmery, kliknięcia, trzaski, tarcie,
• oprócz stresu, który powoduje silne napięcie w okolicach żuchwy, pojawienie się schorzenia może być zapoczątkowane noszeniem aparatu ortodontycznego, nawykowym życiem gumy, oraz urazami mechanicznymi,
• uraz głowy lub szyi w przeszłości,
• noszenie aparatu ortodontycznego,
• nawykowe żucie gumy.

W skład leczenia problemów stawu skroniowo-żuchwowego wchodzą zabiegi terapii manualnej, takie jak mobilizacje tkanek miękkich na zewnątrz i wewnątrz ust, mobilizacyjne/manipulacyjne techniki wykonywane na szyjnym odcinku kręgosłupa, stawach skroniowo-żuchwowych oraz na piersiowym odcinku kręgosłupa. Rehabilitacja opiera się również na kinezyterapii, czyli wykonywaniu ćwiczeń wzmacniających mięśnie i poprawiających propriocepcję. Kinezyterapia nakierowana jest na rejon szyjnego odcinka kręgosłupa oraz na okolicę żuchwy.

Terapia czaszkowo-krzyżowa jest wyjątkowo delikatną, ale niezwykle silną formą leczenia, która angażuje najgłębsze, nieodłączne siły uzdrawiające w ciele, aby umożliwić integrację całego ciała-umysłu.

CST angażuje się w te siły w celu wzmocnienia naturalnej zdolności organizmu do leczenia oraz przywrócenia zdrowia i integracji ciała, umysłu i ducha. Może poprawić zdrowie w każdych okolicznościach – od noworodków po osoby starsze, od wzorców urodzeń, urazów, chorób, poważnych urazów i wielu stresów i napięć życiowych, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych, często rozwiązując problemy, którym nie pomaga inne środki

Zabieg czaszkowo-krzyżowy najczęściej przeprowadza się w pozycji leżącej, w pełnym ubraniu, w cichym i spokojnym otoczeniu. Zabieg polega na bardzo delikatnym dotyku dłoni praktykującego. Ten lekki kontakt może odbywać się na czaszce (głowa), kości krzyżowej (kości ogonowej), stopach, tułowiu lub jakiejkolwiek innej części ciała. Leczenie jest ogólnie odczuwane jako głęboki relaks i reintegracja, która może przenikać całą osobę fizycznie, psychicznie i emocjonalnie, często z uczuciem lekkości i lekkości.

To jest, Charmidesie, coś takiego, co nie tylko głowę potrafi wyleczyć, ale tak, jak możesz już i ty słyszał o dobrych lekarzach: kiedy ktoś do nich przyjdzie z chorobą oczu, to podobno, mówią, że nie mogą się brać do leczenia samych tylko oczu, że trzeba się równocześnie zająć całą głową, jeżeli oczy mają być też w porządku. A znowu, jeżeli ktoś myśli, że głowę można jakoś wyleczyć samą dla siebie, bez względu na całe ciało, to też wielka głupota, powiadają. Więc też zaczynają od całości, podają przepisy na sposób życia dla całego ciała i naprzód zaczynają leczyć całość, a potem dopiero część. Czyś nie zauważył, że tak mówią i że to tak jest? — Owszem, powiada.

Platon – Dialog „Charmides”